Codename: Obi-1

ჩემი ახალი აბსრუდ-მინიატურა :) ვუძღვნი მანქის, რომელსაც დღეს დაბადების დღე აქვს. I love you baby <3.

სკვერში, სკამზე მჯდარ ახალგაზრდას ორი ტიპი მიუახლოვდა, ჯერ მის შორიახლოს იტრიალეს, შემდეგ კი ყოყმან-ყოყმანით მიუახლოვდნენ: “შენ ხარ ობივანი?” კითხა ერთ-ერთმა და მის სახესთან დაიხარა. ობივანი არადამიანური სისწრაფით წამოიჭრა და ცნობისმოყვარე ახალგაზრდას ძლიერად ჰკრა ხელი.
“სახეზე არ შემომხედო, თორე აქვე აგკუწავ შე კრეტინო!”
“ბოდიში ბატონო ობივან. ჩვენ იმ საქმეზე ვართ თქვენ რომ დაგვირეკეთ.”
“სურათი გაქვთ?”
“აგერ.” მიწიდან ახლადწამომდგარმა ახალგაზრდამ ჯიბიდან ფოტო ამოიღო და მიაწოდა. “მე ჯორჯო ვარ.”
“არ მაინტერესებს!” მკაცრად მიუგო ობივანმა და ჯორჯოს გამოწვდილ ხელს ზედაც არ შეხედა.
“სად ცხოვრობს, რას საქმიანობს?”
“მუხიანელია, რეპერია. ნუ რეპერი რა ახლა, ჩვენს პონტში ვერ ქაჩავს, მარა თავისი ფანბეიზი ყავს. ჰოდა, უნდა დააგდო მოკლედ და ისტორიაში შეხვალ, როგორც პირველი რეპ განგსტერული გარჩევის მონაწილე” თვითკმაყოფილებით აღნიშნა მეორე ახალგაზრდამ, რომელიც ჯორჯო არ იყო.
“Yo! ეს არის ჯორჯო,
მე არ მინდა შენი მოჯო,
არ გიშველის აღარც ვუდუ,
არც ალაჰი და არც ბუდა,
შენს წასაყვანად,
ობივანი მოვიდა,
ჩვენი ძმა!”
“საღოლ ჩემი დედას შევეცი.” – აღფრთოვანდა არაჯორჯო და მეგობარს მუშტი გაუწოდა მისარტყმელად.
“და ის თქვენზე უფრო ყლე რეპერია?”
“კაროჩე, რო დააგდებ, ზედ აი ეს ტექსტი უნდა დაადო რა. მაილი ან ადნაკლასნიკი თუ გაქვს მომეცი და ტექსტს იქ გამოგიგზავნი, ამობეჭდე და დაადე რა.”
“are you fucking kidding me, right now?” – ობივანს ასეთი ჩვევა ქონდა, დრამატიზმის გამოსახატად ხშირად ხმარობდა ინგლისურ ფრაზებს, ეს ძირითადად ამერიკული TV შოუების გავლენა იყო, ემოციების გამოხატვა ავთენტურად მხოლოდ ასეთი გზით შეეძლო.
“ბოდიში, მაგრამ ინგლისური არ ვიცით ჩვენ.”
“კაი… დაიკიდე. თანხა?”
“რაც შეეხება თანხას… იცით, ჩვენ ბევრის საშუალება არ გვაქვს და იქნება მოვილაპარაკოთ რამენაირად. ტარიფები არ გაქვთ?”
აუტანელი სურვილი, რომელიც ამ ორი სირის ადგილზე მოკვლას გულისხმობდა, 10-მდე დათვლით გადალახა და დამშვიდებულმა მიუგო.
“რამდენი გიღირთ მაგ ადამიანის სიკვდილი, 20? 15? ნუ მინიმუმ 10.”
“ლარი?”
“ნუ იყოს ლარი.”
გახარებულმა არაჯორჯომ 10 ლარიანი ამოიღო ჯიბიდან და ობივანს გაბადრული სახით მიაწოდა.
“ბიჭო! მეკაიფებით თუ შიგ გაქვთ?”
შემცბარმა რეპერებმა ერთი ნაბიჯით უკან დაიხიეს.
“შიგ გაქვთ! Fuck… 10 ათასი მინდა.”
“მაგდენი არ გვაქვს.”
“რამდენი გაქვთ?”
“250 ლარი შეგვიძლია ახლა მოგცეთ დანარჩენი ნაწილ-ნაწილ.”
“განვადებით მოვკლა ანუ?”
“პლიუს სიმღერას ჩავწერთ თქვენზე, ჩვენს ახალ ალბომში.”
განრისხებულმა ობივანმა, რომელსაც საკუთარი პროფესიონალიზმი არ აძლევდა უფლებას ემოციები ხმამაღლა გამოეხატა, უკანა ჯიბისკენ წაიღო ხელი და ნელი, ნარნარი მოძრაობით იარაღი ამოიღო.
“ახლა აქედან გააჯვით, დროზე!” მსწრაფლ შემოტრიალდა და სკვერის შუაგულისკენ დაიწყო სვლა.
“შენთვითონ არ დაგვირეკე ბიჭო?” მოაძახა ჯორჯომ. “შენ არ იცი ვის გადაეკიდე, ვიპოვით ვინმე პროფესიონალს და შენც ზედ დაგაკლავს იმას.”
ობივანმა ღრმად ჩაისუნთქა, ჰოლივუდური ბრუნვით შემოტრიალდა რეპერებისკენ, იარაღი გადატენა და დაუმიზნა. განგსტერებმა ანაზდად მოკურცხლეს.